Elafonisi

Every year, we visit our friend Aleko in his summer house in a small village close to one of the most impressive nature spots on the south-western coast of Hania, Elafonisi, which also sports probably the most aesthetically alluring beach in the region of Hania: crystal clear water, whose rippling ground-level waves roll onto coral-pink sand, tucked away in a remote area of the province which was once extremely difficult to access. The wind always blows hard here, making the water icy cold, even in the middle of summer; maybe it's done on purpose, to keep too much development away from the area, on which point of course it has succeeded.

Κάθε χρόνο, επισκεφθόμαστε τον φίλο μας τον Αλέκο στη θερινή κατοικία του σε ένα μικρό χωριό κοντά σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της νοτιο-δυτικής ακτής Χανίων, το Ελαφονήσι, το οποίο επίσης έχει μία από τις πιο ελκυστικές παραλίες των σε όλη την περιοχή. Κρυστάλλινα νερά, μικρά κύματα που σπάνε στην κοραλλιογενείς-ροζ άμμο, όλα βρίσκονται σε απομακρυσμένη περιοχή της επαρχίας η οποία κάποτε ήταν εξαιρετικά δύσκολη η πρόσβαση. Ο άνεμος πάντα σκληρά φυσάει εδώ, το νερό παγωμένο, ακόμη και στη μέση του καλοκαιριού! Ίσως αυτό έγινε επίτηδες, για να κρατηθεί πάρα πολύ μακριά από την παγκόσμια ανάπτυξη της περιοχής, στο οποίο σημείο βεβαίως έχει πετύχει.

To get to Aleko's house, we drive off the main highway onto very narrow country roads, passing a few sleepy villages, like Topolia, which is famous for the freshness of its water. It is located on a rise, so that the melting snow from the mountains surrounding it passes the area before it gets to the town of Hania itself. We sat under a walnut tree in the central square and cooled ourselves off with some of that refreshing water, with which people fill up plastic containers and take home with them (it's legal).

Ο δρόμος στου Αλέκου το σπίτι μας πηγαίνει από τον κεντρικό αυτοκινητόδρομο σε πολύ στενούς δρόμους, περνώντας μερικά γραφικά χωριουδάκια, όπως τα Τοπόλια, διάσημα για το νερό του χωριού. Το χιονι λιώνει από τα βουνά που περιβάλλουν την περιοχή και περνάει από εδώ πριν να διοχετευθεί στη ίδια η πόλη των Χανίων. Καθόμαστε κάτω από μια καρυδιά στην κεντρική πλατεία και δροσιζόμαστε με το νεράκι, με το οποίο οι άνθρωποι γεμίζουν πλαστικά δοχεία και τα παίρνουν στο σπίτι τους (είναι νομιμο).

The plaque at the square reads as a mantinada, a form of Cretan poetry:
Drink water from Topoliana,
which Nature freely gives,
the whole of our community
welcomes you to our village.

Μια μαντινάδα έιναι γραμμένη σε μια πινακίδα:
Πιέτε νερό Τοπολιανό η φύσις το χαρίζει
και ολόκληρη η κοινότητα σας σε καλωσορίζει.

From this point on, the road narrows to a single lane, as it passes through the Gorge of Topolia (not the famous Samaria Gorge, but a narrow chasm nevertheless. A tunnel was built through the mountain. The traffic lights indicate which direction of the traffic has the right of way: only one car fits its width.

Από αυτό το σημείο και μετά, ο δρόμος στενεύει σε μια μονή λωρίδα κυκλοφορίας, καθώς περνά μέσα από το Φαράγγι των Τοπολίων (όχι το περίφημο Φαράγγι της Σαμαριάς, αλλά παρ 'όλα αυτά, ένα στενό χάσμα). Η σήραγγα κατασκευάστηκε μέσα στο βουνό. Τα φανάρια δείχνουν την κατεύθυνση της κυκλοφορίας και ποιος έχει το δικαίωμα να περάσει: μόνο ένα αυτοκίνητο χςράει στο πλάτος της.



The tunnel leads directly to a hillside containing a cave of archaeological importance, turned into a shrine dedicated to St Sophia. Church services, even wedding ceremonies and baptisms, are held here, especially when the family concerned has been ''promised' to the saint (another meaning of dedicated: 'ταμένος').

H σήραγγα οδηγεί απευθείας στην πλαγιά ενός λόφου που περιέχει μια σπηλιά αρχαιολογικής σημασίας, οι οποία είναι αφιερωμένη στην Αγία Σοφία. Στην εκκλησία αυτή γίνονται γαμήλιες τελετές, ακόμη και βαφτίσια για τις οικογένειες που είναι ταμένες στην Άγια.



The road then passes through the village of Elos, which gets its name from 'swamp'. It used to be a breeding ground for malaria, but is now one of the most verdant villages in Hania, home to the oldest vineyard in Crete, and an environmentally important eco-system with native flora and fauna. Water runs freely in this area, the tall trees and dense foliage being living proof of this.

Ο δρόμος στη συνέχεια περνά από το χωριό Έλος, το οποίο ήταν γόνιμο έδαφος για την ελονοσία, αλλά τώρα είναι ένα από τα πιο πράσινα χωριά στα Χανιά, σπίτι του αρχαιότερου αμπέλιου στην Κρήτη, με ένα περιβαλλοντικά σημαντικό οικολογικό σύστημα με αυτόχθονα είδη χλωρίδας και πανίδας. Το νερό τρέχει ελεύθερα, ζωντανή απόδειξη τα ψηλά δένδρα και πυκνό φύλλωμα.



The region also has one of the biggest chestnuts plantations in all of Greece.

Η περιοχή έχει επίσης μια από τις μεγαλύτερες φυτείες κάστανα σε όλη την Ελλάδα.



Whenever we visit him at his house, he and his wife always make us feel very welcome: traditional Cretan festive fare is the norm - kalitsounia with mizithra, kalitsounia with vlita, summer salad, boiled chicken with pilafi, pork steaks and potato chips, all followed by a juicy watermelon. he was only sorry that we oculdn't sit outside because the wind was roaring upwards of 7 on the Beaufort scale today (the plastic chairs were flying off the verandah).

Κάθε φορά που τον επισκεφθόμαστε στο σπίτι του, ο Αλέκος και η σύζυγός του πάντα μας κάνουν να αισθανόμαστε πολύ ευπρόσδεκτοι: η κρητική κουζίνα είναι ο κανόνας – καλιτσούνια με μιζιθρα, καλιτσούνια με βλήτα, καλοκαιρινές σαλάτες, κοτόπουλο βραστό μα πιλάφι, χοιρινές μπριζόλες και πατάτες τηγανιτές, και ένα ζουμερό καρπούζι. Σήμερα μας ζητούσαν συγγνώμη που δεν μπορούσαμε να κάτσουμε έξω γιατί ο άνεμος τα έπαιρνε όλα.

On the way to Elafonisi from Aleko's house, the road takes you past the monastery of Hrisoskalitissa (meaning 'the Virgin of the golden steps') built on the rocks above the roughest coast of the western shoreline of Hania; it stands like a sparkling gem, glistening under the glorious sun. There is a port close by to Hrisoskalitissa monastery; the area once played host to a large customs office, due to the area's inaccessibility to Hania. These times are now long gone, with the coming of extensive road networks.

Στο δρόμο προς το Ελαφονήσι από το σπίτι του του Αλέκου, ο δρόμος περνάει από το μοναστήρι της Χρυσοσκαλίτισσας, χτισμένο πάνω στα βράχια σε ένα άγριο σημείο της δυτικής ακτής των Χανίων. Είναι σαν στολίδι αφρώδη, γυαλίζει υπό τον ένδοξο ήλιο. Υπάρχει ένα λιμάνι κοντά στη μονή, παλιά σημαντικό λιμάνι με τελωνείο, λόγω της ελλειψης πρόσβασης στα Χανιά. Αυτές οι εποχές έχουν περάσει με τον ερχομό του εκτεταμένο οδικού δίκτυου.



The sandy dirt road leading to the beach has been widened since the first time I came to Elafonisi, but nature is still in its rawest form here. The hills rise high and dry above Elafonisi, while the coast is bordered by low dense shrubs resulting from the high winds which do not allow trees to gain any height. The trees have taken the shape of an upside down witches broom, being swept to one side as the wind blows hard against them. The water is shallow for a long way out, and you can walk all the way to an islet in the middle of the sea, from which the area takes its name, the 'nisi' in 'ealfonisi' means 'island', while 'elafo' comes from the word 'elafi', meaning 'deer': I didn't see any!

Ο αμμώδης χωματόδρομος που οδηγεί στην παραλία έχει διευρυνθεί, αλλά βρίσκεται ακόμη σε αγρια μορφή εδώ. Τα βουνά πάνω από το Ελαφονήσι φαινοντε ολόξερα, ενώ η ακτή συνορεύεται με χαμηλούς πυκνούς θάμνους. Οι ισχυροί άνεμοι δεν επιτρέπουν τα δέντρα να κερδίσουν ύψος. Τα δέντρα έχουν λάβει το σχ΄μα που τους αναγκάζει ο άνεμος να πάρει. Τα νερα είναι ρηχά, και μπορείτε να περπατήσετε όλο το δρόμο στο νησάκι στη μέση της θάλασσας, από το οποίο η περιοχή πήρε το όνομά της, μ’ονο που δεν είδαμε κανένα ελάφι!



Life in the main centers of Crete do not have that air of island life that many of the smaller islands in the Aegean Sea do: fantastic beaches, seaside cafes, peace and quiet. Like many other south-west coastal towns of Crete, Elafonisi reminds you that Crete is in fact an island, even if you do have to drive a long way out to prove it. The waters are clear and clean, like sparkling crystal. They are shallow but you may find them too icy for your liking - but that's only in the beginning. Once you dip your whole body into the water, you warm up in no time at all. But on the coastal stretches of Elafonisi, you need to lie down like a starfish to immerse your whole body in the water because it is so shallow. The children literally ran to the island from the main shoreline, the water reaching at the most up to their tummies.

Η ζωή στα κύρια κέντρα της Κρήτης δεν έχει τον αέρα του νησιού, όπως τα νησιά του Αιγαίου: φανταστικές παραλίες, παραθαλάσσια καφενεία, ησυχία. Όπως πολλές άλλες νοτιο-δυτικες παράκτιες πόλεις της Κρήτης, το Ελαφονήσι σας υπενθυμίζει ότι η Κρήτη είναι στην πραγματικότητα ένα νησί, ακόμη και αν πρέπει να οδηγείσετε μια μακρινή απόσταση για να το καταλάβετε. Τα νερά είναι καθαρά, κρυστάλλινα και αφρώδη. Είναι ρηχά, αλλά παγωμένα - αλλά αυτό είναι μόνο στην αρχή.



It's not just the depth of the water that will amaze you: the coral pink gravel that forms part of the sand is not seen on other coasts around the island. It all adds to its unique character, along with the flora found on the island itself...

Δεν είναι μόνο το βάθος του νερού που θα σας μαγέψει: το κοραλλιογενείς ροζ χαλίκι το οποίο αποτελεί μέρος της άμμου δεν θα το δείτε άλλού. Προσθέτει στον μοναδικό χαρακτήρα της περιοχής, μαζί με τη χλωρίδα που βρίσκεται στο νησί ...



... which plays host to a wide variety of prickly cactus-like flowers that grow in the sand without irrigation.

... υποδοχής μιας ευρείας ποικιλίας κάκτωειδών, όπως και τα λουλούδια που αναπτύσσονται στην άμμο χωρίς άρδευση.



Even cypress trees grow without any help.

Ακόμη και κυπαρίσσια μεγαλώσουν χωρίς καμία βοήθεια



It's always a joy to run wild in these waters.

Είναι πάντα χαρά να τρέχεις μέσα σε αυτά τα νερά.



And we love going back to this little paradise every summer.

©All Rights Reserved/Organically cooked. No part of this blog may be reproduced and/or copied by any means without prior consent from Maria Verivaki.